İçten içe kendini yiyip bitirirken huysuzluğun en yakınındakine yansıyor işte. Sanıyorsun ki o her şeyin farkında, seni anlayacak, içindeki kaosu görebilecek.
Ah ne büyük yanılgı.
Kimse göremez içini anlatmadığın sürece. Dışarıya yansıyan kısmınla kalırsın, huysuz derler sana. Yine kendime bir hata payı biçtim. Konuşmam gerekirdi aslında. Konuşmadığım için de ben suçluyum. Ama kimse dinlemiyorken ne anlatabilirim o da muamma.
